vrijdag

Opgegeven

Het duurde te lang deze week.. De week, de 1e van januari. En hij begon goed met een flinke partij migraine.. Ik heb geprobeerd mijn dochter uit te leggen dat mama "hoofdpijn" heeft, maar ze bleef maar mijn hoofd zo onderzoekend aan kijken, dat ik het heb opgegeven. Die vragende blauwe oogjes op mijn voorhoofd. Mama pijn 'waar dan'? zie je haar denken. Nee echt opgegeven. Nu hoor ik de hele dag (4 dagen verder) 'mama ziek', 'mama ziek'??.. Ja schat je moeder is 'ziek', vraag het je vader maar.

En heb ik ook opgegeven mijn zoontje te vragen om kusjes dat zat er echt vandaag niet in, je ziet hem gewoon hard de andere kant oplopen..Kinderen horen gewoon elke dag mama een kusje te geven..Puur omdat mama's hun kont verschonen, eten geven, kusjes op de zere plekken geven en hun rotzooi opruimen.

Ook heb ik opgegeven dat manlief de juiste (was) kleren in de juiste kast legt, of dat As the world turns stopt, of dat mijn laptop ooit sneller word, Of dat ik het lijf van een 18 jarige wil. Wat uiteraad niet haalbaar is. Of nog beter 18 zijn..

Nee vandaag heb ik opgegeven...

Maar morgen ga ik weer 8 km hardlopen, mijn zoontje om kussen vragen, mijn dochter de wereld laten zien, mijn laptop een trap geven, de was weer terug leggen, als een 18 jarige gedragen en mijn man supporteren tijdens het snerttoernooi....

5 opmerkingen:

  1. Vandaag is morgen en vandaag krijg je wel die zoentjes van je zoontje en ga je weer er met volle moet ertegen aan. En dat zeker vasthouden, je gedragen als een 18 jarige.

    Succes met hardlopen!

    Debby

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hihi, morgen blijft altijd morgen. En het is ook wel heel Zen om gewoon te accepteren.... mannen en was, zucht, onbegonnen werk... Sterkte met je hoofd!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dankjulliewel!! En ja hoofd doet het weer en nee mannen met de was onbegonnen werk...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heerlijk geschreven, ik reageer niet overal, maar genieten wel :) thxxx

    BeantwoordenVerwijderen